Η χρόνια προστατίτιδα είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Ακόμη και η σύγχρονη ουρολογία δεν μπορεί να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα σχετικά με αυτή την παθολογία. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η χρόνια προστατίτιδα είναι μια ασθένεια που είναι αποτέλεσμα μιας ολόκληρης σειράς προβλημάτων υγείας, τα οποία περιλαμβάνουν βλάβη ιστού και δυσλειτουργία όχι μόνο του ουροποιητικού και του προστάτη, αλλά και άλλων οργάνων.
Η παθολογία διαγιγνώσκεται κυρίως σε άνδρες αναπαραγωγικής ηλικίας. Στους ηλικιωμένους άνδρες, η χρόνια προστατίτιδα συνοδεύεται συχνά από καλοήθη ανάπτυξη προστάτη.
ταξινόμηση της νόσου
Η ταξινόμηση της προστατίτιδας αναπτύχθηκε από επιστήμονες στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ το 1995:
%20και%20φλεγμονώδης%20χρόνια%20προστατίτιδα%20(δεξιά).webp)
- 1 τύπος- οξεία βακτηριακή προστατίτιδα. Διαγιγνώσκεται στο 5% των περιπτώσεων φλεγμονής του προστάτη.
- τύπος 2- βακτηριακή χρόνια προστατίτιδα.
- 3 τύπου- χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα. Αυτή η παθολογία έχει άλλο όνομα - σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου.
- τύπου 3Α- μια φλεγμονώδης μορφή χρόνιας προστατίτιδας. Διαγιγνώσκεται στο 60% των περιπτώσεων χρόνιας προστατίτιδας.
- τύπου 3Β- μη φλεγμονώδης μορφή χρόνιας προστατίτιδας. Διαγιγνώσκεται στο 30% των περιπτώσεων.
- 4 τύπου- ασυμπτωματική προστατίτιδα.
Υπάρχει επίσης μια ταξινόμηση της χρόνιας προστατίτιδας που καταρτίστηκε το 1990.
Συμπτώματα χρόνιας προστατίτιδας
Η πυελική ενόχληση και ο πόνος που διαρκεί περισσότερο από 3 μήνες είναι τα κύρια συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας.
Επιπλέον, παρατηρούνται παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος και στυτική δυσλειτουργία:
- Ο πόνος εμφανίζεται στο περίνεο και μπορεί να ακτινοβολεί στον πρωκτό, στη βουβωνική χώρα, στο εσωτερικό του μηρού, στο ιερό οστό, στη μέση και στο όσχεο. Από τη μία πλευρά, ο πόνος που εκτείνεται στους όρχεις συχνά δεν είναι σύμπτωμα χρόνιας προστατίτιδας.
- παρά τις κατάλληλες συνθήκες, δεν εμφανίζεται στύση, αλλά δεν παρατηρείται πλήρης ανικανότητα.
- στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου, παρατηρείται πρόωρη εκσπερμάτιση.
- συχνοουρία, ακράτεια ούρων, πόνος και κάψιμο κατά την κένωση της ουροδόχου κύστης.
Η κλινική εικόνα μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο της χρόνιας προστατίτιδας.
μολυσματική μορφή:
- συχνή νυχτερινή ούρηση.
- Πόνος στους μηρούς, στο περίνεο, στη βάλανο του πέους και στο ορθό, που επιδεινώνεται από την κίνηση.
- επώδυνη ούρηση?
- αδύναμη ροή ούρων.
Ειδικά λοιμώδη:
- βλεννώδη απόρριψη από την ουρήθρα.
- τα παραπάνω συμπτώματα.
Μη λοιμώδης προστατίτιδα:
- οξύς πόνος στο περίνεο.
- πόνος στους μηρούς και στο κεφάλι του πέους.
- Ο πόνος εντείνεται με την αναγκαστική διακοπή της σεξουαλικής επαφής ή την παρατεταμένη απουσία στενής ζωής.
Σπουδαίος!Η ασθένεια έρχεται κατά κύματα. Τα συμπτώματα μπορεί είτε να εξασθενήσουν είτε να αυξηθούν, αλλά η παρουσία τους δείχνει ξεκάθαρα την παρουσία μιας φλεγμονώδους διαδικασίας.
Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης της παθολογίας.
Διακρίνονται τα ακόλουθα στάδια ανάπτυξης της παθολογίας:
- εξιδρωματικός.Ο ασθενής έχει πόνο στο ηβικό οστό, στη βουβωνική χώρα και στο όσχεο. Υπάρχει συχνοουρία και ένα άβολο συναίσθημα μετά την επαφή. Μια στύση μπορεί να βλάψει.
- Εναλλακτική λύση.Ο πόνος εντείνεται, εντοπίζεται στη βουβωνική χώρα, την ηβική περιοχή και δίνει τη θέση του στο ιερό οστό. Η ούρηση επιταχύνεται, αλλά συμβαίνει χωρίς προβλήματα. Η στύση δεν υποφέρει.
- πολλαπλασιαστικό.Κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης, η ούρηση γίνεται πιο συχνή. Η ροή των ούρων γίνεται αδύναμη.
- ουλές.Εμφανίζεται σκλήρυνση του ιστού του προστάτη. Υπάρχει ένα αίσθημα βάρους στο ιερό και την ηβική περιοχή. Αυξημένη ούρηση. Η στύση γίνεται αδύναμη. Η εκσπερμάτιση μπορεί να απουσιάζει εντελώς.
Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με την πορεία της νόσου, αλλά σε κάθε περίπτωση σταδιακά αυξάνονται.
Αιτίες χρόνιας προστατίτιδας
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που οδηγούν σε χρόνια προστατίτιδα. Η ασθένεια εμφανίζεται υπό την επίδραση μολυσματικών παραγόντων. Ο ασθενής έχει ορμονικές, νευροβλαστικές, ανοσολογικές και αιμοδυναμικές διαταραχές. Οι βιοχημικοί παράγοντες, η παλινδρόμηση των ούρων στους λοβούς του προστάτη και η δυσλειτουργία των αυξητικών παραγόντων που ευθύνονται για τον πολλαπλασιασμό των ζωντανών κυττάρων έχουν αποτέλεσμα.
Λόγοι που επηρεάζουν την ανάπτυξη της παθολογίας:
- λοιμώξεις του ουρογεννητικού συστήματος.
- υποδυναμία?
- ακανόνιστη σεξουαλική ζωή?
- συνεχής καθετηριασμός της ουροδόχου κύστης.
- τακτική υποθερμία.
ανάπτυξηΑσθένειες βακτηριακής φύσηςπροάγει την ενδοπροστατική παλινδρόμηση των ούρων.
Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδααναπτύσσεται στο πλαίσιο νευρογενών ασθενειών των μυών του πυελικού εδάφους, καθώς και στοιχείων που είναι υπεύθυνα για τη λειτουργία του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης, του προστάτη και της ουρήθρας.
σχηματισμόςμυοπεριτονιακά σημεία ενεργοποίησης, που βρίσκονται κοντά στα όργανα του ουρογεννητικού συστήματος και του προστάτη μπορεί να προκαλέσουν σύνδρομο πυελικού πόνου. Σημεία που είναι αποτέλεσμα ορισμένων ασθενειών, χειρουργικών επεμβάσεων και τραυματισμών μπορεί να προκαλέσουν πόνο στην ηβική περιοχή, το περίνεο και τις παρακείμενες περιοχές.
διάγνωση παθολογίας
Η παρουσία ενός συμπλέγματος συμπτωμάτων καθιστά δυνατή τη διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας χωρίς μεγάλη δυσκολία. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, η παθολογία μπορεί να είναι ασυμπτωματική. Στην περίπτωση αυτή, εκτός από την τυπική εξέταση και ανάκριση του ασθενούς, απαιτούνται πρόσθετες μέθοδοι έρευνας.Η νευρολογική εξέταση και η εξέταση της ανοσολογικής κατάστασης του ασθενούς είναι υποχρεωτική..
Σπουδαίος!Ειδικά ερωτηματολόγια και ερωτηματολόγια σάς επιτρέπουν να προσδιορίσετε με μεγαλύτερη ακρίβεια τις υποκειμενικές αισθήσεις του ασθενούς και να αποκτήσετε μια πλήρη εικόνα της κατάστασης της υγείας, της έντασης του πόνου, της εκσπερμάτωσης, των διαταραχών της στύσης και του ουροποιητικού.
εργαστηριακή διάγνωση
Η εργαστηριακή διάγνωση καθιστά δυνατή τη διάκριση μεταξύ μιας βακτηριακής και μιας βακτηριακής μορφής παθολογίας, τον προσδιορισμό του τύπου του παθογόνου και την ακριβέστερη διάγνωση.Η χρόνια φλεγμονή του προστάτη επιβεβαιώνεται όταν το τέταρτο δείγμα ούρων ή προστατικού υγρού περιέχει περισσότερα από 10 λευκοκύτταρα στο PZ ή βακτηριακές ενώσεις.Εάν ο αριθμός των λευκοκυττάρων είναι αυξημένος, αλλά τα βακτήρια δεν έχουν σπαρθεί, το υλικό εξετάζεται για ενδείξεις χλαμυδίων ή άλλων παθογόνων STD.
- Το έκκριμα από την ουρήθρα αποστέλλεται στο εργαστήριο για να ανιχνεύσει ιική, μυκητιακή και βακτηριακή χλωρίδα, λευκοκύτταρα και βλέννα σε αυτήν.
- Η απόξεση από την ουρήθρα εξετάζεται με χρήση PCR. Αυτό σας επιτρέπει να αναγνωρίσετε παθογόνα που μεταδίδονται σεξουαλικά.
- Πραγματοποιήστε μια μικροσκοπική εξέταση του προστατικού υγρού για να μετρήσετε τον αριθμό των μακροφάγων, των λευκοκυττάρων, των αμυλοειδών και των σωμάτων Trousseau-Lallemand. Συνταγογραφείται μια ανοσολογική μελέτη και μια βακτηριολογική μελέτη. Προσδιορίστε το επίπεδο των μη ειδικών αντισωμάτων.
- Δέκα ημέρες μετά την ψηφιακή εξέταση του ορθού, λαμβάνεται δείγμα αίματος για να προσδιοριστεί η συγκέντρωση του PSA σε αυτό. Εάν το ποσοστό είναι πάνω από 4, 0 ng/mL, ο ασθενής θα υποβληθεί σε βιοψία προστάτη για να αποκλειστεί η ογκολογία.
Η διάγνωση γίνεται με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας.
Ενόργανη διάγνωση
Το διορθικό υπερηχογράφημα του αδένα θα βοηθήσει στην αποσαφήνιση του σταδίου και της μορφής της νόσου. Το υπερηχογράφημα σάς επιτρέπει να αποκλείσετε άλλες διαγνώσεις, να παρακολουθείτε την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, καθώς και να προσδιορίσετε το μέγεθος του προστάτη, τη δομή της ηχώ του, την ομοιογένεια και την πυκνότητα των σπερματοδόχων κυστιδίων. Οι ουροδυναμικές μελέτες και η μυογραφία των μυών του πυελικού εδάφους επιτρέπουν την ανίχνευση υποκυστικής απόφραξης και νευρογενών διαταραχών που συχνά σχετίζονται με την παθολογία.
Ειδικά στην περίπτωση του καρκίνου του προστάτη, η τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιούνται για διαφορική διάγνωση. Αυτές οι μέθοδοι θα αποκαλύψουν τραυματισμούς στα πυελικά όργανα και τη σπονδυλική στήλη.
διαφορική διάγνωση
Η διαφορική διάγνωση είναι σημαντική γιατί υπάρχει κίνδυνος ο ασθενής να έχει πιο σοβαρή πάθηση.
Με τέτοιες ασθένειες, γίνεται διαφορική διάγνωση:
- ψευδοδυσσινεργία, δυσλειτουργία του συστήματος εξωστήρα-σφιγκτήρα, δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης νευρογενούς προέλευσης, σύνδρομο σύνθετου περιφερειακού πόνου.
- στένωση της ουροδόχου κύστης, υπερτροφικές αλλαγές στον αυχένα της ουροδόχου κύστης, αδένωμα του προστάτη.
- οστείτιδα του ηβικού οστού, κυστίτιδα.
- παθολογία του ορθού.
Εάν εμφανιστούν συμπτώματα, ο προστάτης πρέπει να εξεταστεί από ουρολόγο ή ανδρολόγο. Κάντε υπερηχογράφημα. Εάν είναι απαραίτητο, συνταγογραφείται βιοψία του προστάτη.
Παθολογικές μέθοδοι θεραπείας
Η χρόνια προστατίτιδα αντιμετωπίζεται από ουρολόγο ή ανδρολόγο. Η θεραπεία πραγματοποιείται με πολύπλοκο τρόπο. Η διόρθωση εξαρτάται από τον τρόπο ζωής, τα χαρακτηριστικά σκέψης και τις συνήθειες του ασθενούς. Είναι σημαντικό να ασκείστε περισσότερο, να ελαχιστοποιήσετε την κατανάλωση αλκοόλ, να απαλλαγείτε από τον εθισμό στη νικοτίνη, να τρώτε σωστά και να ομαλοποιείτε τη σεξουαλική σας ζωή. Ωστόσο, το να κάνετε χωρίς βασική θεραπεία δεν θα λειτουργήσει. Η λήψη φαρμάκων είναι η πιο σημαντική προϋπόθεση για πλήρη αποκατάσταση.
Ενδείξεις για νοσηλεία
Τις περισσότερες φορές, η θεραπεία πραγματοποιείται σε εξωτερική βάση. Σε περιπτώσεις όμως που η νόσος δεν μπορεί να διορθωθεί και είναι επιρρεπής σε υποτροπή, ο ασθενής παραπέμπεται σε νοσοκομείο όπου η θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική.
Ιατρική μέθοδος θεραπείας
Αυτή η μέθοδος στοχεύει στην εξάλειψη της υπάρχουσας λοίμωξης, στην ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος, στη βελτίωση της αποστράγγισης των λοβών του προστάτη, στη διόρθωση του ορμονικού υποβάθρου και της ανοσολογικής κατάστασης. Ως εκ τούτου, οι γιατροί συνταγογραφούν αντιβιοτικά, αγγειοδιασταλτικά, ανοσοτροποποιητικά, αντιχολινεργικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Εάν η παθολογία είναι βακτηριακής φύσης, τότε σίγουρα συνιστώνται αντιβιοτικά. Το φάρμακο συνταγογραφείται με βάση τα αποτελέσματα της βακτηριακής καλλιέργειας της έκκρισης του προστάτη.Αυτό επιτρέπει την απομόνωση του παθογόνου με επακόλουθο προσδιορισμό της ευαισθησίας του σε ένα συγκεκριμένο φάρμακο. Με ένα καλά σχεδιασμένο σχήμα, η αποτελεσματικότητα της θεραπείας φτάνει πάνω από 90%.
Στη βακτηριακή μορφή, συνταγογραφείται μια σύντομη πορεία αντιβιοτικών. Συνεχίζεται μόνο εάν το σχέδιο δώσει θετικό αποτέλεσμα. Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας είναι περίπου 40%
Με χρόνιο πυελικό πόνο, η πορεία των αντιβιοτικών δεν διαρκεί περισσότερο από ένα μήνα. Με θετική δυναμική η θεραπεία συνεχίζεται για ακόμη ένα μήνα. Εάν δεν υπάρχει αποτέλεσμα, το φάρμακο αντικαθίσταται με άλλο που μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό.
Οι αντιβακτηριδακοί παράγοντες από την ομάδα των φθοριοκινολονών είναι τα κύρια φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία παθολογιών.Έχουν υψηλή βιοδιαθεσιμότητα, είναι αποτελεσματικά έναντι των περισσότερων αρνητικών κατά Gram βακτηρίων, του ουρεόπλασματος και των χλαμυδίων και συσσωρεύονται στον ιστό του προστάτη.
Εάν η θεραπεία με φθοριοκινολόνες δεν είναι αποτελεσματική, μπορεί να συνταγογραφηθούν πενικιλίνες.
Τα αντιβακτηριακά φάρμακα χρησιμοποιούνται για προληπτικούς σκοπούς.
Μετά τη θεραπεία με αντιβιοτικά, συνταγογραφείται θεραπεία με α-αναστολείς.Αυτή η θεραπευτική στρατηγική είναι αποτελεσματική σε ασθενείς με επίμονα αποφρακτικά και ερεθιστικά συμπτώματα.
Για επίμονη δυσλειτουργία κένωσης και πόνο, μπορεί να συνταγογραφηθούν τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, τα οποία έχουν αναλγητική δράση.
Με σοβαρές παραβιάσεις της ούρησης, πριν από την έναρξη της θεραπείας, πραγματοποιείται ουροδυναμική μελέτη και λαμβάνεται δράση με βάση τα αποτελέσματα που λαμβάνονται.
Μη φαρμακευτική θεραπεία
Οι μέθοδοι θεραπείας χωρίς φάρμακα καθιστούν δυνατή την αύξηση της συγκέντρωσης των αντιβακτηριακών φαρμάκων στους ιστούς του αδένα, αλλά η υπέρβαση της δόσης δεν συνιστάται.
Για αυτό χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μέθοδοι:
- ηλεκτροφόρηση;
- θεραπεία λέιζερ?
- φωνοφόρηση;
- Υπερθερμία μικροκυμάτων (εφαρμόζεται διορθικά).
Με την τελευταία μέθοδο, η θερμοκρασία επιλέγεται ξεχωριστά. Η θερμοκρασία στην περιοχή των 39-40 βαθμών σας επιτρέπει να αυξήσετε τη συγκέντρωση του φαρμάκου στο σώμα, να ενεργοποιήσετε το ανοσοποιητικό σύστημα σε κυτταρικό επίπεδο, να εξαλείψετε τα βακτήρια και να ανακουφίσετε τη συμφόρηση. Αυξάνοντας το εύρος σε 40-45 μοίρες, μπορείτε να έχετε ένα σκληρυντικό και αναλγητικό αποτέλεσμα.
Το λέιζερ και η μαγνητική θεραπεία χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό. Το αποτέλεσμα είναι παρόμοιο με τη δράση των παραπάνω μεθόδων, αλλά έχει και βιοδιεγερτική δράση στο όργανο.
Το διορθικό μασάζ πραγματοποιείται μόνο χωρίς αντενδείξεις.
χειρουργική μέθοδο
Η χρόνια προστατίτιδα γενικά δεν απαιτεί χειρουργική επέμβαση. Εξαιρούνται οι επιπλοκές που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή του ασθενούς. Η σύγχρονη χειρουργική θεραπεία επιτρέπει τη χρήση της ενδοσκοπικής χειρουργικής. Είναι ελάχιστα επεμβατική. Η αποκατάσταση είναι πιο γρήγορη και υπάρχει ελάχιστη βλάβη στο σώμα.
Η χειρουργική μέθοδος συνταγογραφείται για:
- σκλήρυνση του προστάτη?
- αδένωμα προστάτη?
- σκλήρυνση του σπερματικού φυματίου.
- Ασβεστοποίηση στον προστάτη.
Σπουδαίος!Στο οξύ στάδιο, η χειρουργική επέμβαση αντενδείκνυται. Η χειρουργική θεραπεία συνταγογραφείται από τον χειρουργό με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης και τη συνολική κλινική εικόνα.
Πρόγνωση για χρόνια προστατίτιδα
Οι γιατροί είναι προσεκτικοί στην πρόβλεψη της έκβασης της νόσου. Είναι σπάνιο να γίνει πλήρης ανάρρωση. Βασικά, η χρόνια προστατίτιδα περνά σε στάδιο μακροχρόνιας ύφεσης. Τα συμπτώματα εξαφανίζονται, οι τιμές των ούρων και του αίματος επανέρχονται στο φυσιολογικό. Προκειμένου η χρόνια προστατίτιδα να μην γίνει πιο ενεργή και να μην προκαλέσει επιπλοκές, είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε όλες τις συστάσεις ενός ειδικού.